Pages
4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95

Répertoire

Nos recteurs

Elèves ayant terminé leurs humanités au Collège, p. 92 - 93

Hommage au
R.P. VAN der STRAETEN


 Page 74
En groep amateurs zal in heroïsche kondities ' De Slag der Gulden Sporen. opvoeren. Dit wordt het begin van een reeks voorstellingen (twee per jaar) en de vuurdoop voor de spelers die zich gaan groeperen in de Toneelkring.
Ondertussen kwam Pater Croonenberghs op 't college toe om er het rektoraat waar te nemen. Hij verstond ten volle dat ons streven naar behoud van eigen aard gesteund moest zijn op twee pijlers: een nederlandstalig onderwijs en een intens vlaams gezelschapsleven. Telkens wanneer er dan door de VVK beroep gedaan werd op het College was hij de eerste om elk initiatief volmondjg te " bejahen " of om samen met de voormannen (hier denkt men natuurlijk: F. Gevaerts) van de V. V.K. ' met hand en tand en vitriool ' te vechten om ons recht.
Zo kwamen er nieuwe vlaamse klassen waarin de hoofdvakken in het Nederlands werden gegeven. de bijvakken in 't Frans en een versterkte kursus Frans de jongens gereed maakte om zonder zware bijkomende examens over te gaan naar de drie taalregimes van het moederland, of om met succes naar de universiteit te gaan en er ook ujt te komen. Zo konden onze jongens (en meisjes... tot het 2° leerjaar) kennis maken met de schatten van de Vlaamse kultuur, zich bewust worden van hun eigen aard en waardigheid, fiere jonge Vlamingen worden die zich, zonder ' Hemmungen ' konden uiten in een andere Europese taal (als prof Engels en Duits mag ik niet enkel : ' Frans , schrijven). Zo werden onze kinderen gereed gemaakt om in het moederland een goede betrekking te bekleden, want men eiste hoe langer hoe meer tweetaligheid. Zo werd voor het eerst in daden omgezet wat er als doel van de V.V.K. vastgelegd werd in het rondschrijven ter gelegenheid van de stichting : " De V.V.K. wil geen Kongolese ujtgave van de moederlandse grieventrommel worden, maar neemt zich voor, ten gepaste tijde, zowel private als officiële besturen te wijzen op hun plichten tegenover het Vlaamse gedeelte van de Europese bevolking " get. Dr. D'Hooghe en FransGevaerts.
Een grote kaars van dankbaarheid mogen wij, Vlamingen, branden voor deze strijders van het eerste uur.
In september 1950 zal Pater Rollier S. J. de eerste 6° latijnse leiden en Mw. Lesage zal Br. Jozef helpen in de lagere afdeling. Wanneer in november Dhr Minister Dequae met zijn kabinetschef Claeys Bouaert (een vriend van Dhr Gevaerts) naar Bukavu komen, hebben zij een onderhoud met Pater Rector en het bestuur V.V.K. Er wordt veel begrip aan de dag gelegd maar geen belofte of verzekering kan gegeven worden dat er een volledjge nederlandstalige humaniora zal kunnen tot stand komen. Laat ons niet vergeten dat wij, Vlamingen in Kongo, geen kiesrecht hadden in België. dat we dus in België niet ageren konden op politiek vlak, dat we moesten leven van ' beloven en vergeten' van Belgische Politiekers op doorreis.

Er bestond een Koloniale Keure van 1908, maar de administratieve agenten in Kongo hadden geenzeggingschap over hun eigen belangen in de kolonie waar het het onderwijs van hun eigen kinderen betrof. Ze konden niet " zelf de bestaande toestanden veranderen , zoals E.P. Van Reeth (Davidsfonds) hun aanraadt te doen in zijn brochure : " Kongo : Rijksgebied ook voor Vlaanderen". Maar kom, met tijd en raad en vechten, voor en achter de schermen, geraakten we toch verder.
In 1951 start de eerste 5de latijnse met Frans Holemans als titularis.
In 1952 komt Minister Dequae met kabinetschef Dhr Spitaels naar Kongo. Dhr Gevaerts treft hen te Kasongo en brengt hen weer samen met E.P. Rector en het bestuur V.V.K. Daar geven ze de belofte dat er een volledige Vlaamse humaniora kan opgericht worden op het College. Er gaat dan ook een motie tot de Minister voor het oprichten van een taalkommissie voor Kongo.
In september 1952 start de eerste 4de latijnse met Dhr Carlo Heyman als titularis. (Wat een aanwinst voor het toneelleven !)
In december gaat er een afschrift van voornoemde motie naar de Economische Raad voor Vlaanderen, naar het Vlaams Economisch Verbond, e.a.. Ons voorstel wordt daar gesteund.
In 1953 geeft Minister Dries Dequae de schriftelijke verzekering dat de kinderen die hun studies